Rahibe Teresa

 Rahibe Teresa

Agnes Gonxha Bojaxhiu


  26 Agustos 1910 tarihinde eski Yugoslavya’nin Makedonya bölgesindeki Üsküp’te dogan Rahibe Teresa üç kardesin en küçügüydü. Agnes gençlik yillarinda Kardeslik adli yerel bir gençlik grubuna katildi. Katolik bir rahibin rehberliginde yapilan etkinliklerde yer alan Agnes misyonerlige ilgi duymaya basladi. 17 yasindayken Tanri tarafindan Katolik bir misyoner rahibe olarak görevlendirildigine iliskin ilahi bir mesaj aldi. ?rlandali bir örgüt olan ve Hindistan’daki misyonerlik çalismalariyla taninan Loretto Hemsireleri’ne katildi. Bu dönemde Teresa adini aldi.

Kalküta’da St. Mary’s Lisesi’nde cografya ve temel Hiristiyanlik bilgisi dersleri verdi. 1944′te ayni liseye müdür olarak atandi. Kisa bir süre sonra vereme yakalanan Rahibe Teresa ögretmenlige devam edemedi; dinlenmesi ve iyilesmesi için Darjeeling’e gönderildi. Darjeeling treninde ikinci ilahi mesaj geldi. Rahibe Teresa o ani söyle anlatiyordu: “Hemsire Okulu’nu birakmali ve yoksullarla birlikte çalismali onlarin arasinda yasamaliydim. Bu bir emirdi. Nereye ait oldugumu biliyordum; ama oraya nasil varacagimi bilmiyordum.”

1948′de Vatikan Rahibe Teresa’nin Loretta Hemsireleri’nden ayrilmasina ve Kalküta Basrahipligi’nin denetiminde ilahi mesajin gereklerini yapmasina izin verdi.

Rahibe Teresa yoksul ailelerin çocuklarina ders vermeye basladi. Ayni zamanda temel tip egitimi aldi ve hastalarin evlerine giderek tedavilerine yardimci oldu. 1949′da eski ögrencilerinden bazilari ona katildi. Grup yerel hastanelerin reddettigi ve sokaklarda ölüme terk edilen erkek kadin çocuk pek çok insanla karsilasti. Bunun üzerine bir oda kiralayarak yoksulluk içinde ölmek üzere olan bu çaresiz insanlara yardim etmeye basladi. 1950′de kilisenin de destegiyle Kalküta Hayirsever Misyonerler Cemaati’ni kurdu.

1952′de Kalküta Belediyesi’nin verdigi arazide ilk Ölü Evi açildi. Rahibe Teresa’nin 12 kisiyle kurdugu bu cemaat yillar içinde binlerce gönüllüsüyle dünyanin 450 noktasinda yoksullara hizmet eden bir topluluk haline geldi. Rahibe Teresa Kalküta’dan New York’a her yerde ölmek üzere olanlar ve terk edilmisler için saglik evleri açti. AIDS kurbanlarina yönelik
hastaneler kuran öncülerden biri oldu. 45 yili askin bir süre dünya çapinda yoksullara ölmek üzere olanlara ve terk edilmislere yardim etti.

1966′da Hayirsever Misyoner Kardesler Dernegi kuruldu. Roma’da Tanzanya’da ve Avustralya’da saglik evleri açildi. ABD’nin ilk saglik evi ise 1971′de New York’ta açildi.

Rahibe Teresa dünya barisina katkilarindan dolayi büyük övgü topladi. Çalismalariyla pek çok ödül aldi. Bunlar arasinda Papa XXIII. John Baris Ödülü ve 1979 Nobel Baris Ödülü de bulunuyor. Rahibe Teresa bu ödülü alirken geleneksel tören anlayisina aykiri bir tutum izleyerek ziyafet verilmesini istemedi ve 6.000 dolarlik fonun Kalkütali yoksullara bagislanmasini talep etti. Bu para yüzlerce insanin bir yil boyunca karnini doyurmaya yetecekti.

Rahibe Teresa dünyevi ödüllerin ancak bu dünyadaki muhtaçlara yardim edilmesini sagliyorsa önem tasidigini söylerdi.

1980′den itibaren dünyanin her yaninda uyusturucu bagimlilari fahiseler ve hirpalanmis kadinlara yönelik saglik evlerinin yoksul çocuklara yönelik yetimhanelerin ve okullarin sayisi artmaya basladi. Rahibe Teresa 1985 yilinda New York’ta AIDS kurbanlarina özel ilk hastaneyi kurdu. Daha sonra San Francisco ve Atlanta’da saglik evleri açildi. Rahibe Teresa ABD’nin
en önemli sivil ödülü olan Özgürlük Madalyasi ile ödüllendirildi.

Rahibe Teresa 1991′de ilk kez kendi anavatani Arnavutluk’a (simdi Sirbistan olarak biliniyor) geri döndü ve Tiran’da bir saglik evi açti. Bu yila gelinceye kadar Hindistan’da 168 saglik evi açilmisti.

3 Subat 1994′te ABD Senatosu ve Temsilciler Meclisi sponsorlugunda düzenlenen Ulusal Dua Kahvaltisi’nda Rahibe Teresa aile yasami ve kürtaj gibi konularda tüm dinleyicileri sasirtan bir konusma yapti. Teresa “Lütfen çocugu öldürmeyin. Ben onu istiyorum. Onu bana verin” dedi.

Rahibe Teresa Etiyopya’daki açlara Çernobil’deki radyasyon kurbanlarina ve Ermenistan’daki depremzedelere yardim etmek için sürekli seyahat etti. Yardim arzusu ve faaliyetleri sinir tanimiyordu. 1996 Kasim’inda onursal ABD vatandasi oldu.

Toplulugun faaliyetleri çesit ve sayi bakimindan çogalirken Rahibe Teresa da Tanri adina yapilan isler için dua ediyor ve çalismalar sürekli artiyordu. Saglik evleri açiliyor; bazilari da politik sosyal ya da güvenlige iliskin gerekçelerle kapaniyordu. Topluluk son derece yogun ve faaldi. Rahibe Teresa dünyanin her yaninda insanlara yardim ediyor çocuklari kurtariyor hemsirelere ögüt veriyor organizasyon ve konusmalar yapiyordu. Kimi zaman “siradan” kimi zaman da seçkin kalabaliklara konusma yapmasi için aldigi tekliflerin sayisi her geçen gün artiyordu. Mesajinin hep ayni ve bir iki tümceyle anlatilabilir olmasina ve çogu zaman dogal olarak epey “geleneksel” bir bakis açisiyla konusmasina ragmen dikkatle dinleniyordu. ?lerlemis yasina ragmen dünyanin dört bir yaninda yoksullara yardim edebilmek için kaynak arastirmaya devam ediyor ve elindeki olanaklarin tümünü kullanarak onlara yardim ediyordu. Her kitada Rusya’da bile Teresa’nin hemsireleri ?sa askina kimsesizlere yardim ediyorlardi. 1992 seçimlerinde görevini devretmeye hazirlanirken yeniden seçildi. 1996′da sagligi ciddi biçimde bozulmaya basladi. Sevgiden ve çalismaktan yorulan kalbi yüzünden devam edemeyecegini söyledi. 13 Mayis 1997′de hemsireler kurulu ?sa askina yapilan bu onurlu isi Hemsire Nirmala’nin yürütmesine karar verdi.

Rahibe Teresa 5 Eylül 1997′de aksam 9:30′da Kalküta’daki saglik evinde öldü.