teresa
o kendisini hayatı boyunca cennette sadece aziz petrus'un eline dokunacağı anı düşünerek hazırlamış, herşeyini o an'a odaklamış, bütün hayatını buna adamıştır...
efendim gel zaman git zaman günün birinde rahibe teresa'nın genç mi genç yakışıklı mı yakışıklı yeğeni teresa'nın yanına çıkagelmiş...
teyzecim demiş gidecek yerim yok param da yok biraz senin yanında kalayım işleri düzeltince giderim demiş...
bizim bakire teresa'da kabul etmiş....ancak zaman geçtikçe çevreden yeğeniyle ilgili şikayetler gelmeye başlamış..genç yeğen hovardalık yapıp çevre köylerden kız tavlarmış...
bunu duyan teresa ben bu çocuğu napıcam ne edicem derken savaş çıkmış ve ben demiş bu çocuğu en iyisi savaşa göndereyim yoksa bu benim başıma burda bela olacak benim de adıma leke getirecek demiş ve yeğenini allem edip kallem edip savaşa göndermiş....
savaş bitmiş ancak yeğen geri dönmemiş ve bir daha yiğenden hiç haber alamamış...
neyse uzatmayayım bizim bakire rahibe teresa yaşlanmış...artık elden ayaktan düşmeye başlamış...hastalanmış...ancak artık bütün hayatı boyunca kurduğu hayalini gerçekleştirmek üzere olduğu için bir taraftan da çok heyecanlı ve mutlu bir şekilde hayata gözlerini yummuş...
tabiki cennete gitmiş...bütün heyecanı ve mutluluğuyla aziz petrus'un yanına koşmuş...ancak birde ne görsün aziz petrus'un kapısının önü zebani dolu ve kimseyi içeri almamaktalarmış...teresa gitmiş ve zebanilere ben demiş rahibe teresayım izin verin geçeyim ben bütün hayatım boyunca aziz petrus'un eline dokunacağım an'ı bekledim bütün hayatımı buna adadım yalvarırım size izin verin geçeyim demiş....
ancak zebanilerin laftan anlayacağı yokmuş..yahu demişler rahibeysen rahibesin binlerce kişi var aziz petrus'la görüşmek isteyen üstelik birazdan şehitler gelecek ve öncelik onlarda bekle demişler...teresa üzüntüsünden ne yapacağını şaşırmış bir halde olduğu yere çökmüş kalmış..oysa ki hayatını o an için adamışken böyle bir geri çevrilme ona müthiş azap vermiş...
oradan biraz uzaklaşmış ve bir köşeye çekilip sessiz sessiz ağlamaya başlamış....
birden bi ses duymuş !!!
"teyze !!"
kafasını kaldırmış ve birde ne görsün yeğeni bir atın üstünde askeri üniformayla karşısındaymış...bi an çok sevinmiş onunda cennete geldiğine...
yeğen sormuş teyzecim demiş neden ağlıyorsun bak burası cennet...
teresa cevaplamış...nasıl ağlamam...ben bütün hayatımı aziz petrus'un eline dokunacağım an için harcadım elime erkek eli,gözüme erkek gözü dokunmadı...erkek sinek bile görmedim aziz petrus'u düşünmekten demiş...oysa ki bana yaptıklarına bak...benim onunla görüşmeme izin vermiyorlar demiş ve sormuş sen nasıl cennette geldin diye...
yeğen cevaplamış..ben şehit oldum teyzecim demiş...ve eklemiş;
teyzecim hiç merak etme demiş ben seni içeri sokarım şimdi demiş ve teyzesini güçlü kollarıyla bi çırpıda atının arkasına atmış ve doğruca zebanilere doğru gitmişler...
zebanilerin yanına geldiklerinde zebaniler duuuuur demiş...sen kimsin...
yeğen cevaplamış...ben şehitim demiş aziz petrus'u görmeye geldim....
zebaniler sormuş..iyi tamam anladık sen şehitsin de peki bu arkandaki kadın da kim demişler...
yeğen yine cevaplamış...
ha bu mu..ya bu bizim alayın fahişesi bunun sevabı çoktur bu da bizimle birlikte şehit oldu demiş...
vivaldi kim
o kendisini hayatı boyunca cennette sadece aziz petrus'un eline dokunacağı anı düşünerek hazırlamış, herşeyini o an'a odaklamış, bütün hayatını buna adamıştır...
efendim gel zaman git zaman günün birinde rahibe teresa'nın genç mi genç yakışıklı mı yakışıklı yeğeni teresa'nın yanına çıkagelmiş...
teyzecim demiş gidecek yerim yok param da yok biraz senin yanında kalayım işleri düzeltince giderim demiş...
bizim bakire teresa'da kabul etmiş....ancak zaman geçtikçe çevreden yeğeniyle ilgili şikayetler gelmeye başlamış..genç yeğen hovardalık yapıp çevre köylerden kız tavlarmış...
bunu duyan teresa ben bu çocuğu napıcam ne edicem derken savaş çıkmış ve ben demiş bu çocuğu en iyisi savaşa göndereyim yoksa bu benim başıma burda bela olacak benim de adıma leke getirecek demiş ve yeğenini allem edip kallem edip savaşa göndermiş....
savaş bitmiş ancak yeğen geri dönmemiş ve bir daha yiğenden hiç haber alamamış...
neyse uzatmayayım bizim bakire rahibe teresa yaşlanmış...artık elden ayaktan düşmeye başlamış...hastalanmış...ancak artık bütün hayatı boyunca kurduğu hayalini gerçekleştirmek üzere olduğu için bir taraftan da çok heyecanlı ve mutlu bir şekilde hayata gözlerini yummuş...
tabiki cennete gitmiş...bütün heyecanı ve mutluluğuyla aziz petrus'un yanına koşmuş...ancak birde ne görsün aziz petrus'un kapısının önü zebani dolu ve kimseyi içeri almamaktalarmış...teresa gitmiş ve zebanilere ben demiş rahibe teresayım izin verin geçeyim ben bütün hayatım boyunca aziz petrus'un eline dokunacağım an'ı bekledim bütün hayatımı buna adadım yalvarırım size izin verin geçeyim demiş....
ancak zebanilerin laftan anlayacağı yokmuş..yahu demişler rahibeysen rahibesin binlerce kişi var aziz petrus'la görüşmek isteyen üstelik birazdan şehitler gelecek ve öncelik onlarda bekle demişler...teresa üzüntüsünden ne yapacağını şaşırmış bir halde olduğu yere çökmüş kalmış..oysa ki hayatını o an için adamışken böyle bir geri çevrilme ona müthiş azap vermiş...
oradan biraz uzaklaşmış ve bir köşeye çekilip sessiz sessiz ağlamaya başlamış....
birden bi ses duymuş !!!
"teyze !!"
kafasını kaldırmış ve birde ne görsün yeğeni bir atın üstünde askeri üniformayla karşısındaymış...bi an çok sevinmiş onunda cennete geldiğine...
yeğen sormuş teyzecim demiş neden ağlıyorsun bak burası cennet...
teresa cevaplamış...nasıl ağlamam...ben bütün hayatımı aziz petrus'un eline dokunacağım an için harcadım elime erkek eli,gözüme erkek gözü dokunmadı...erkek sinek bile görmedim aziz petrus'u düşünmekten demiş...oysa ki bana yaptıklarına bak...benim onunla görüşmeme izin vermiyorlar demiş ve sormuş sen nasıl cennette geldin diye...
yeğen cevaplamış..ben şehit oldum teyzecim demiş...ve eklemiş;
teyzecim hiç merak etme demiş ben seni içeri sokarım şimdi demiş ve teyzesini güçlü kollarıyla bi çırpıda atının arkasına atmış ve doğruca zebanilere doğru gitmişler...
zebanilerin yanına geldiklerinde zebaniler duuuuur demiş...sen kimsin...
yeğen cevaplamış...ben şehitim demiş aziz petrus'u görmeye geldim....
zebaniler sormuş..iyi tamam anladık sen şehitsin de peki bu arkandaki kadın da kim demişler...
yeğen yine cevaplamış...
ha bu mu..ya bu bizim alayın fahişesi bunun sevabı çoktur bu da bizimle birlikte şehit oldu demiş...
vivaldi kim